Het erfrecht wordt hervormd.

Tijden veranderen, net als de samenstelling van de gezinnen, en nochtans dateerden de regels van het erfrecht nog steeds uit 1804.

De wetgever heeft het erfrecht willen aanpassen aan de hedendaagse maatschappelijke realiteit (waarbinnen o.a. ook nieuw samengestelde gezinnen of eenoudergezinnen horen) en heeft een nieuwe Wet gestemd op 23 juli 2017, “tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek wat de erfenissen en de giften betreft, en tot wijziging van diverse andere bepalingen ter zake”, die gepubliceerd werd in het Staatsblad op 1 september 2017.

Deze wetgeving, die in werking zal treden op 1 september 2018, brengt een kleine revolutie teweeg in het erfrecht.

Hieronder vindt u enkele voorbeelden van de veranderingen die ze brengt :

• De erflater zal vrij kunnen beschikken (middels schenkingen, of zijn testament) over de helft van zijn nalatenschap, ongeacht hoeveel kinderen hij heeft, waarbij (slechts) de andere helft de erfrechtelijke reserve van deze kinderen zal vormen. De erflater krijgt dus veel meer mogelijkheden om zijn kinderen ongelijk te behandelen, in functie van hun respectievelijke noden, hun leeftijd of zelfs zijn affectie.
• Bovendien zullen de (groot-)ouders geen erfrechtelijke reserve meer hebben. De decuius zal hen dus totaal uit zijn erfenis kunnen uitsluiten, wat op heden onmogelijk is. Zij zullen daarentegen wel beschikken over een onderhoudsvordering ten laste van de nalatenschap, op voorwaarde dat ze behoeftig zijn ten tijde van, of precies behoeftig worden door, het overlijden.
• Tot slot zal de Wetgever overeenkomsten over een toekomstige nalatenschap toestaan, onder welbepaalde strikte voorwaarden, die onder de oude wetgeving verboden waren. Zo zal een globale erfovereenkomst kunnen gesloten worden, die een subjectief evenwicht zal moeten bereiken, tussen de ouders en alle vermoedelijke erfgenamen in rechtstreekse lijn, om eventuele toekomstige geschillen te vermijden.