Verkeersongeval zonder gekende aansprakelijke : een ‘gratis’ omnium verzekering voor ongevallen die zijn voorgekomen voor 22 juni 2017 ?

Artikel 19bis – 11 § 2 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen stelde, tot de wet van 31 mei 2017 die de wet van 21 november 1989 wijzigde, dat « indien verscheidene voertuigen bij het ongeval zijn betrokken  en indien het niet mogelijk is vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt, wordt de schadevergoeding van de benadeelde persoon in gelijke delen verdeeld onder de verzekeraars die de burgerrechtelijke aansprakelijkheid van de bestuurders van deze voertuigen dekken, met uitzondering van diegenen wier aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt ».

Over deze beschikking is veel inkt gevloeid, vermits het Grondwettelijk Hof verschillende uitspraken heeft moeten doen voordat aanvaard werd dat het aan de BA-verzekeraars van de in een ongeval betrokken voertuigen zonder gekende aansprakelijke partij toekwam om de personen die in het ongeval waren betrokken, materiële schade inbegrepen, in gelijke delen te vergoeden.

De laatste tijd beriepen de verzekeraars zich op de artikelen 3 en 4 van de wet van 21 november 1989 om de herstelling van de materiële schade van hun eigen verzekerden te ontwijken. Deze artikelen lieten hen toe hun tussenkomst voor de schade van hun eigen verzekerden, op contractuele basis uit te sluiten, wat zij uiteraard deden.

Het Grondwettelijk Hof heeft een uitspraak gedaan over dit argument in zijn arrest van 22 juni 2017. Het verduidelijkt hierin dat wanneer de tussenkomst van de eigen verzekeraar gevorderd wordt op grond van artikel 19bis – 11 § 2 van de wet van 21 november 1989, een weigering op basis van artikel 3 van de wet niet aanvaardbaar is.

In toepassing van deze rechtspraak komt het dus aan de burgerlijke aansprakelijkheidsverzekeraar van een voertuig dat betrokken is in een ongeval zonder gekende aansprakelijke toe om, samen met de andere « betrokken » verzekeraars, de schade die haar verzekerde ondergaat, te vergoeden.

Toeval – of  niet – 22 juni 2017 is eveneens de datum van inwerkingtreding van de wet van 31 mei 2017, die enerzijds artikel 19bis – 11 § 2 afschaft, en anderzijds een nieuw artikel 29ter in de wet van 21 november 1989 invoegt.

Deze nieuwe beschikking heeft als voorwerp te verduidelijken wat de wetgever verwachtte van het vroegere artikel 19bis – 11 § 2, terwijl de schadevergoeding die de verzekeraars verschuldigd zijn naar de toekomst toe tot « onschuldige slachtoffers en hun rechthebbenden, zijnde de personen op wie met zekerheid geen aansprakelijkheid rust » beperkt wordt.

Het komt nu toe aan diegene die artikel 29ter van de wet wil toepassen, te bewijzen dat zijn voertuig zeker niet aansprakelijk is voor het ongeval.

De situatie is dus verschillend in functie van het feit of het ongeval voor 22 juni 2017 of nadien is tussengekomen.