Een diefstal gepleegd door het forceren van een kiepraam is een diefstal met braak.

Dat heeft het Hof van Beroep te Bergen bevestigd in een arrest van 15 juni 2017, waarbij het de beslissing die werd uitgesproken in eerste aanleg heeft hervormd.

De verzekeraar weigerde de gevolgen van de diefstal waarvan zijn verzekerden het slachtoffer waren, op grond van het feit dat de raam waarlangs de dieven in de woning waren getreden in de kiepstand open stond, terwijl de algemene voorwaarden van de verzekeringspolis voorzagen dat: “In geval van afwezigheid […] moeten alle deuren-ramen, ramen en andere openingen van het gebouw eveneens correct afgesloten zijn. Het niet respecteren van deze maatregelen heeft nochtans geen gevolg in geval van diefstal met braak van deze deuren of ramen.”

Het Hof heeft weerhouden dat de dader van de diefstal slechts “de woning had kunnen betreden door het mechanisme van de raam die open stond in kiepstand te forceren”, en dat “het raam niet totaal vernield moet zijn opdat beschouwd moet worden dat de diefstal heeft plaatsgevonden met braak”. Bij gebreke aan definitie van de term “braak”, in de algemene voorwaarden van de verzekeringspolis, heeft het Hof zowel verwezen naar de gebruikelijke betekenis ervan, als naar de zin die eraan wordt gegeven door artikel 484 van het Strafwetboek, om te beschouwen dat de braak niet alleen bestaat in de vernieling van om het even welke in- of uitwendige sluiting van een huis, maar eveneens in het openbreken van een afsluiting of een slot, of het feit ze te forceren.

De verzekeraar werd zodoende veroordeeld tot het dekken van de gevolgen van de diefstal waarvan zijn verzekerden het slachtoffer waren.

De oplossing had anders kunnen zijn indien de algemene voorwaarden van de verzekeringspolis de diefstal met braak hadden gedefinieerd op een andere manier dan het Strafwetboek.

Artikel 65 van de wet van 4 april 2014 betreffende de verzekeringen bepaalt inderdaad (net als artikel 11 van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst die ze vervangen heeft) dat een verzekeringsovereenkomst een gedeeltelijk of geheel verval van een verplichting van de verzekering mag voorzien, omwille van het niet nakomen van een bepaalde – in de overeenkomst opgelegde –verplichting.

De bewoordingen van de verzekeringspolis hebben dus een specifiek belang in deze materie.